Odnosi s javnošću su određena novina u poslovanju preduzeća,
ustanova i nevladinih organizacija u Republici Srpskoj i Bosni i Hercegovini, a
razvijaju se po ugledu na zapadnoevropske i američke trendove i iskustva u
oblasti public relations-a. S tim u
vezi, veoma malo je školovanih PR menadžera u domaćim preduzećima. Uglavnom
poslove odnosa s javnošću obavljaju direktori, njihovi zamjenici ili sekretarice. Stoga su odnosi s javnošću proistekli iz nevještog rada neukih i
priučenih ljudi, prečesto bez ikakvih znanja o poslovnom komuniciranju,
kreiranju imidža firme, prezentovanju u medijima.
Nesumnjivo su OSJ vođeni
dobrim motivom stvaranja pozitivne slike u javnosti o poslovanju firme.
Međutim, neorganizovanom i loše vođenom promotivnom kampanjom, pretjeranim
uljepšavanjem, prećutkivanjem istine ili lažiranjem činjenica, a sve radi
dodvoravanja javnosti, proizvode upravo suprotan efekat. U tom slučaju odnosi s
javnošću jesu „izvrtanje stvarnosti“. Odnose s javnošću laici stoga
doživljavaju kao „prodavanje magle“. Nažalost, u taj mozaik se uklapa i nedavno
objavljena priča o balkanskoj marketinškoj agenciji koja je po izuzetno visokoj
cijeni prodala maglu, radeći promotivne kampanje na osnovu plagijata i
falsifikovanjem istine. Oni ne samo da su stvarnost okrenuli naglavačke, nego
su obmanuli i javnost i svoje klijente. Da su iole ozbiljno i odgovorno
pristupili poslu koji se zove odnosi s javnošću, to se sigurno ne bi dogodilo.
Profesionalci u PR djelatnosti uvijek imaju na umu činjenicu
da je povjerenje javnosti, kao uostalom povjerenje svakog pojedinca kao faktora
javnog mnjenja, veoma teško pridobiti, ali stoga veoma lako izgubiti. Takođe,
poželjna, pozitivna slika o određenoj organizaciji ne može se materijalizovati
preko noći, sa nekoliko efektnih reklama, javnih nastupa i jednodnevnih
promotivnih kampanja. Iza željene slike u očima javnosti je savjestan,
odgovoran, profesionalan i marljiv rad ljudi zaposlenih u odjeljenjima za
odnose s javnošću. Naravno, prije svega, kompanija koja ima šta da kaže i ponudi
javnosti. Profesionalcima PR-a ne smiju se potkrasti greške. Oni znaju koliko
je važno planiranje odnosa s javnošću koje podrazumijeva analizu postojećeg
stanja, definisanje ciljeva PR-a i ciljnih javnosti i ekonomisanje budžetskim
sredstvima prije pristupanja implementaciji projekta i na kraju evaluacija
ostvarenih rezultata. Ovaj posao stoga zahtijeva maksimalnu angažovanost više
kvalifikovanih komunikologa i PR menadžera, te se odnedavno i u našoj zemlji, u
preduzećima i javnim ustanovama i institucijama formiraju odjeljenja zadužena
za kreiranje odnosa s javnošću. Nerijetko, zaposleni u odjeljenjima OSJ
specijalizovani su za određene oblasti
formirane na osnovu modula komuniciranja u odnosima s javnošću koje čine:
publicitet, javno informisanje, asimetrično komuniciranje (ubjeđivanje) i
simetrično (ravnopravno) komuniciranje.
U kreiranju odnosa s javnošću ne treba
previdjeti postojanje dviju javnosti; eksterne- koja se odnosi na ciljanu
javnost u okruženju i interne javnosti koja komunicirana na pravi način
doprinosi uspješnom poslovanju organizacije i uopšte, opravdava postojanje
public relations-a. Takođe, treba još pomenuti da postoji više oblika odnosa s
javnošću: odnosi s medijima, korporativni odnosi s javnošću, krizni menadžment,
odnosi sa zaposlenima, odnosi s finansijerima, javni poslovi i odnosi s
lokalnom zajednicom i marketing odnosa s javnošću.
Kada se uđe u suštinu jedne kompleksne i multidisciplinarne
djelatnosti kao što su odnosi s javnošću, onda se bez sumnje može reći da OSJ
ne samo da nisu, nego u interesu organizacije koju reprezentuju i javnosti
kojoj se obraćaju, nikada se ne smiju baviti „izvrtanjem stvarnosti“ niti
postati instrument organizacije za obmanjivanje javnosti.
Nema komentara:
Objavi komentar